Dunedin

Na een deugdoende hoogtestage trokken we terug richting kust. Via de battlefields van Middle Earth richting Moeraki, waar een vreemd geologisch fenomeen wat bollen op het strand heeft neergelegd. Daarna verder naar Dunedin, een stadje met uitgesproken Schots karakter, waar we zowel de chocoladefabriek als de lokale brouwerij hebben bezocht. Eens gekeken of ze dat hier even goed kunnen als in Belgie (ze hebben hier geen trema op hun toetsenbord).
Gisterenavond zijn we dan hier in de buurt naar een strandje gegaan, en hebben we heel lang gewacht tot het donker werd, en vlakvoor het helemaal donker was, kwamen er een heleboel pinguintjes uit het water gewaggeld, het strand op, en omhoog tot waar we stonden, op zoek naar hun holletje. Bangelijke ervaring, ergens op de grond zitten en zo'n beestje vlakbij zien voorbij komen.
Voor de liefhebbers, het waren blauwogige pinguins, de kleinste pinguinsoort ter wereld. En het lijkt allemaal misschien te mooi om waar te zijn, maar op hetzelfde plekje is er een kolonie van Northern Royal Albatrossen, machtige zeevogels met een vleugelbreedte van 3.5 meter. Een must-see voor de vogelaars van bos ;-)

Fotootjes komen later, want dat lukt hier precies niet zo goed. En we kunnen jullie alvast beloven dat ze waanzinnig mooi zijn!

Ciao, tot binnenkort!

Mount Cook

Vanuit Christchurch trokken we dan voor de eerste keer het binnenland in, richting de Zuidelijke Alpen. Het weer was de dagen daarvoor wat slecht geweest, maar dat had voor verse sneeuw gezorgd op vrij lage hoogte. Dat gecombineerd met nog altijd dreigende wolken gaf spectaculaire foto's op onze autorit. Aangekomen in Mount Cook Village, aan de voet van Mount Cook met 3754m de hoogste berg van Nieuw-Zeeland, was het weer al terug stralend!
De eerste dag stond er een rustig wandelingetje op het programma langs twee gletsjermeren via ondermeer twee spectaculaire hangbruggen! Een dag later stond er andere koek op het programma. We waren van plan om naar de Mueller Hut te wandelen, en daar een nachtje te slapen. Bijna 1100 meter stijgen op nog geen afstand van 2,5 kilometer, hard! Maar de wandeling beloonde zichzelf onderweg met schitterende uitzichten op de vallei en de bergen rondom ons. Boven was het zicht zelfs nog mooier, heel de namiddag op het terras van de hut naar de bergen rondom ons kijken. Het geluid van de bergen, met vallend ijs, en bulderende water was iets dat je niet veel meemaakt. Na een lekker potje gekookt te hebben, begon de zon stilletjes onder te gaan, met schitterende kleuren op de bergen. De 'alpine glow' zoals ze dat zeggen in het engels! Nog een beetje later begonnen de sterren duidelijker en duidelijker te worden, met geen enkel licht in de omgeving, was dat een meer dan spectaculaire sterrenhemel 's nachts.
En omdat we maar ene keer daarboven waren, besloten we om 's morgens heel heel vroeg op te staan en naar de kam van de berg te wandelen om naar de zonsopgang te zien. Een van de mooiste ervaringen die we hier al meegemaakt hebben. Pal naar het oosten kijken, met alleen maar donkere bergen rondom jou het licht en de kleuren stilletjes aan zien komen... prachtig.

Christchurch

Hi everybody,

lang geleden, veel te vertellen... Sinds de walvissen hebben we eerst een weekje in Christchurch gezeten waar we eindelijk een bankrekening geopend hebben en een Nieuw-Zeelandse simkaart aangeschaft hebben. Een tweedaagse sidetrip naar het vulkanische schiereiland naar het franstalige dorpje Akaroa liep niet zo als verwacht. Wij in wetsuit en met snorkels het water in, maar de dolfijnen hadden niet zoveel zin om met ons te zwemmen, jammer maar helaas...

Ons GSM-nummer, waar jullie ons nu altijd op kunnen bereiken : +64210760672

Veel berichtjes sturen he ;-)

Whale Watch in Kaikoura

5.00 am. Driiiiiiiiiiiiing, driiiiiiiiiiiiiiing!!! Get up!! Twee slaapkoppen duwen hun wekker sneller af als hun schaduw en draaien zich nog eens om. 9 minuutjes later opnieuw datzelfde vreselijke geluid. Eentje waagt zich uit haar slaapkop en begeeft zich naar de douche, de andere draait zich nogmaals om... Moedige Carmen... Slapende Timo

Een uurtje later staan we klaar in het gebouw van Whale Watch om in te checken voor ons tripje 'op zoek naar Sperm Whales'. Ons ontbijt draaide zich al om in onze magen bij het lezen van de comments bij onze trip: strong motion sickness warning. Bij het vertrekken van onze boot wisten we al meteen waarom. Maar dat werd allemaal snel vergeten toen de whalewatcher van dienst de eerste walvis aan het oppervlak zag liggen. Bootje dichterbij, wij allemaal naar boven op het dek. Bangelijk, zo'n groot dier, zo dichtbij. Speciaal voor jullie hebben we geprobeerd om er zo'n goed mogelijke foto's van te trekken! Na deze eerste walvis, zijn we er nog 3 tegengekomen, terwijl men er meestal maar twee tegenkomt op een hele trip. Ons vroeg opstaan werd bovendien nog meer beloond toen we een hele school dolfijnen tegenkwamen (Dusky dolphins, zoek maar eens op). Echt niet om te lachen, echt meer dan 40 ofzo.

Bekijk de fotootjes van de walvissen en de dolfijnen maar, en vergeet niet naar ons dolfijnenfilmpje op Youtube te zien! http://www.youtube.com/watch?v=LS-62DrgbMw

Update Wellington

Zie berichtje over Wellington voor de langverwachte foto's...

Hopewell, heaven on earth

Back again,

100 kilometer van Picton naar Hopewell, maar het heeft ons toch eventjes gekost om er te geraken. Eerst en vooral was het weggetje enorm bochtig en altijd op en af, en bovendien waren de laatste 30 kilometer onverhard. Getuige onze SuperSaloon die bij aankomst volledig bruin, grijs, beige zag van het stof (zelfs langs de binnenkant). Maar het was de moeite waard! Na nog geen 2 uurtjes daar te zijn, gingen we al vragen of onze drie nachten daar geen vier konden worden. Deal! Carmen en Timo supergelukkig!

Het waren super chille dagen daar, op iets wat je wel een paradijs kan noemen. Kayakken, Mountainbiken, een brubbelbad met een fantastisch zicht, en dat allemaal maar voor 10 dollar per persoon (en onbeperkt gebruik!). Verder homemade pizza en brood (getest en goedgekeurd), mosselen en oesters zomaar in overvloed van het strand te rapen bij laag tij en gratis en voor niets musselnights met massa's mosselen en oesters, allemaal overheerlijk klaargemaakt. Hmmm.

We zullen de foto's voor zichzelf laten spreken...

PS: Aan de foto's en de site (piep nu even naar rechts) te zien, is het hier echt fantastisch, en daarom hebben we toch maar eventjes besloten om hier een maandje te komen werken (vanaf 14 april). Post is dus vanaf dan altijd welkom, het adres volgt nog...

The Queen Charlotte Track

Hi guys and gals,

Eens goed en wel aangekomen in Picton, en ff bekomen te zijn van de overtocht met de ferry besloten we om toch eens wat actiever te gaan doen. Het plan was om een vierdaagse wandeling aan te vatten langsheen de Queen Charlotte Sound (da water van op de foto's). Een boottocht met de Magic Mail Run die de post naar de verafgelegen huizen gaat brengen zette ons af in Ship Cove, de baai die Captain Cook op zijn ontdekkingsreizen als basis voor Nieuw-Zeeland gebruikte. De eerste dag begon direct al vrij stevig met een zware klim, maar de uitzichten boven beloonden onze grote inspanningen. 's Avonds aangekomen aan een hostel waar we zalig van een pintje konden genieten in de dubbele hangmat ;-) Zo kon Carmen ineens haar voetje wat laten rusten, haar achillespees had het sinds 's middags wat laten afweten.

De tweede dag was op papier iets rustiger, dus we hadden ons voorgenomen om al een stukje van de derde dag erbij te doen, en naar een camping verderweg te wandelen. De achillespees wou echter nog altijd niet mee, en begon echt echt veel zeer te doen. Dus hebben we onze wandeling maar gestaakt in Punga Cove, het eindpunt van de normale dag 2, waar wij 's middags al waren. Bootje gebeld, en met een colaatje en een boekske zalig aan een bar gezeten op een terraske met uitzicht over het prachtige water. Bovendien werd ons colaatje gauw door twee vriendelijke Schotten in bier omgezet en kreeg Carmen al een zalfje aan haar voetje. Dus de boot terug naar Picton en twee dagen later vertrokken we naar Hopewell, een hostel ergens ver ver ver ver weg in de Kenepuru Sound.

to be continued...

(geen foto's van de wandeling jammer genoeg, want de batterij van ons fototoestel lag nog op de camping...)

Wellington

Hello there,

Zo lang geleden al, maar de tijd vliegt hier...

Sinds het vorige berichtje hebben we al immens veel gedaan, maar laten we even beginnen bij Wellington, de hoofdstad van Nieuw-Zeeland. Wat een stad! Zalig gewoon. Naast een heel leuke waterkant, waar bijna elke inwoner van Wellington wel eens joggend gezien kan worden, heel veel leuke winkeltjes. En dat vond Carmen wel fijn ;-) The Cuba Quarter is een heel levendige leuke wijk, vol met leuke cafeetjes en ditto winkeltjes. Aangezien Cammer haar teenslippers al vergeten was ergens hebben we een namiddagje besteed aan het perfecte nieuwe paar uitzoeken, en we zijn trots op het resultaat. Een actieve wandeling naar Mount Victoria, door het bos waar de vlucht van de hobbits van de Nazgul tot aan de ferry gefilmd is (Lord of the Rings) en een ritje op de kabelbaan naar een ander uitzicht, resulteerde in wondermooie foto's. Na 3 nachten in ons crappy-hostel, met een bed waar Timo zijn benen 20 cm uitstaken, hebben we de oversteek dan gemaakt naar het Zuidereiland. Die tocht met de ferry is gewoonweg zalig, zo schoon...

Foto's komen eraan, van zodra we terug ergens internet zonder inbelverbinding hebben ;-) Je kan al raden dat we nu niet echt in de bewoonde wereld zitten, maar meer daarover een volgende keer. (De foto's zijn er!!!)

Om al een voorsmaakje te geven... wandelen, kayakken, hangmatten, chillen, bier, wijn, the good life!

Tot snel!!!