Vanuit Christchurch trokken we dan voor de eerste keer het binnenland in, richting de Zuidelijke Alpen. Het weer was de dagen daarvoor wat slecht geweest, maar dat had voor verse sneeuw gezorgd op vrij lage hoogte. Dat gecombineerd met nog altijd dreigende wolken gaf spectaculaire foto's op onze autorit. Aangekomen in Mount Cook Village, aan de voet van Mount Cook met 3754m de hoogste berg van Nieuw-Zeeland, was het weer al terug stralend!
De eerste dag stond er een rustig wandelingetje op het programma langs twee gletsjermeren via ondermeer twee spectaculaire hangbruggen! Een dag later stond er andere koek op het programma. We waren van plan om naar de Mueller Hut te wandelen, en daar een nachtje te slapen. Bijna 1100 meter stijgen op nog geen afstand van 2,5 kilometer, hard! Maar de wandeling beloonde zichzelf onderweg met schitterende uitzichten op de vallei en de bergen rondom ons. Boven was het zicht zelfs nog mooier, heel de namiddag op het terras van de hut naar de bergen rondom ons kijken. Het geluid van de bergen, met vallend ijs, en bulderende water was iets dat je niet veel meemaakt. Na een lekker potje gekookt te hebben, begon de zon stilletjes onder te gaan, met schitterende kleuren op de bergen. De 'alpine glow' zoals ze dat zeggen in het engels! Nog een beetje later begonnen de sterren duidelijker en duidelijker te worden, met geen enkel licht in de omgeving, was dat een meer dan spectaculaire sterrenhemel 's nachts.
En omdat we maar ene keer daarboven waren, besloten we om 's morgens heel heel vroeg op te staan en naar de kam van de berg te wandelen om naar de zonsopgang te zien. Een van de mooiste ervaringen die we hier al meegemaakt hebben. Pal naar het oosten kijken, met alleen maar donkere bergen rondom jou het licht en de kleuren stilletjes aan zien komen... prachtig.
De eerste dag stond er een rustig wandelingetje op het programma langs twee gletsjermeren via ondermeer twee spectaculaire hangbruggen! Een dag later stond er andere koek op het programma. We waren van plan om naar de Mueller Hut te wandelen, en daar een nachtje te slapen. Bijna 1100 meter stijgen op nog geen afstand van 2,5 kilometer, hard! Maar de wandeling beloonde zichzelf onderweg met schitterende uitzichten op de vallei en de bergen rondom ons. Boven was het zicht zelfs nog mooier, heel de namiddag op het terras van de hut naar de bergen rondom ons kijken. Het geluid van de bergen, met vallend ijs, en bulderende water was iets dat je niet veel meemaakt. Na een lekker potje gekookt te hebben, begon de zon stilletjes onder te gaan, met schitterende kleuren op de bergen. De 'alpine glow' zoals ze dat zeggen in het engels! Nog een beetje later begonnen de sterren duidelijker en duidelijker te worden, met geen enkel licht in de omgeving, was dat een meer dan spectaculaire sterrenhemel 's nachts.
En omdat we maar ene keer daarboven waren, besloten we om 's morgens heel heel vroeg op te staan en naar de kam van de berg te wandelen om naar de zonsopgang te zien. Een van de mooiste ervaringen die we hier al meegemaakt hebben. Pal naar het oosten kijken, met alleen maar donkere bergen rondom jou het licht en de kleuren stilletjes aan zien komen... prachtig.
2 opmerkingen:
heb het gezien op de foto's en het is inderdaad te beschrijven met het woord : prachtig!
Zo te lezen is het inderdaad prachtig. Wij zijn echt aan 't aftellen want zoveels moois wil ik ook wel zien;
Tot vlug
Een reactie posten